Anföhrer

Vun Wiktionary


Oostnordseeplattdüütsch

Substantiv

Anföhrer (masculinum)
Mehrtall: Anföhrers

Bedüden

[1] jichtenseen, de an vörderst Steed steiht un en Grupp anfööhrt
[2] De eerst oder de eerste vun'e Köppel in Sport, wenn de Sieger noh nicht kloar is

Varianten

Översetten