Schuul

Vun Wiktionary
Disse Indraag weer 2011
13. Woort vun de Week.

Oostnordseeplattdüütsch

Substantiv

Schuul (femininum)
Mehrtall: [[Schulen]]

Deklinatschoon: Nom.Sg. de Schuul, Gen.Sg. vun de Schuul, Obj.Sg. de Schuul; Pl. de Schulen

Utspraak

IPA(key): [ʃuːl], Plural: IPA(key): [ʃuːln̩]

Sülventrennen

Schuul, Plural: Schu·len

Varianten

Bedüden

[1] negativ Inwarken afwennen (Verbal-Substantiv)
[2] vör negativ Inwarken schuult ween (Tostand-Substantiv)

Bispellen

[1] De Regencape gifft ehr Schuul vör Regen.
[2] In de Kindtiet bruukt de Kinner noch veel Schuul.

Etymologie

  • mnd. schulen, nfre. skûlje, ooltfre. skūl(e), ooltn. skýla, proto-ger. *skūlijan-, *skeulijan- Afledden vun *skūla-, *skeula-, *skeulōn-, proto-ie. *skuH-l-, *skeuH-l- in de Bedüden vun bedecken, ümhüllen; Wöör as Huus un Schoh geiht op dit proto-indoeuropääsche Woort trüch. [1]

Afledd Begrepen

Synonymen

Gegenwöör

Översetten

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

[1-2] Plattmakers-Wöörbook „Schuul
Der neue SASS. Plattdeutsches Wörterbuch. (Taschenbuch) (Plattdeutsch-Hochdeutsch Hochdeutsch-Plattdeutsch — Plattdeutsche Rechtschreibung) Heinrich Kahl (Autor), Heinrich Thies (Autor). Edition Fehrs-Gilde, überarbeitete Auflage 2002. (ISBN 3-529-03000-7) Wachholtz Verlag Neumünster. Seite 172