doodblieven

Vun Wiktionary

Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch

Verb

doodblieven

Bügen

Infinitiv doodblieven
Antall Eentall Mehrtall
Person 1. 2. 3. 1. 2. 3.
Tiet ik du he / se
dat
wi ji se
eenfache Tieden Nutiet bliev dood bliffst dood blifft dood blievt dood blievt dood blievt dood
verleden Tiet bleev dood bleevst dood bleev dood blieven dood blieven dood blieven dood
tosamen-
sett
Tieden
Perfekt bün doodbleven büst doodbleven is doodbleven sünd doodbleven sünd doodbleven sünd doodbleven
Plusquam-
perfekt
weer doodbleven weerst doodbleven weer doodbleven weren doodbleven weren doodbleven weren doodbleven
tokamen Tiet warr doodblieven warrst doodblieven warrt doodblieven warrt doodblieven warrt doodblieven warrt doodblieven
Imperativ - Bliev dood / Bliff dood! - - Blievt dood! -
Partizip Nutiet dodblieven
Partizip
verleden Tiet
doodbleven


Utspraak

IPA(key): [ˈdɔu̯tˈbliːvn̩] (doodblieven)
IPA(key): [ˈdɔu̯tˈbliːm̩] (doodblieben)

Varianten

Bedüden

[1] starven; starven ween

Bispelen

  • [1] Na en lang Süük is he an'n Enn doodbleven.

Woortbestanddelen

Synonymen

Gegenwöör

Översetten