snacken

Vun Wiktionary
Disse Indraag weer 2011
16. Woort vun de Week.

Oostnordseeplattdüütsch

Verb

snacken

Bügen

Süh: snacken (Konjugatschoon)

Utspraak

IPA(key): [ˈsnakn̩]

Sülventrennen

sna·cken

Dialekten un Varianten

Bedüden

  1. jichtenswat seggen, mit jichtenseen spreken

Bispellen

[1] He hett vundaag noch nich mit sien Fro snackt.

Henwies to'n Bruuk

[1] Dat gifft blangen snacken noch twee Varianten: küren un praten. Snacken is vör allens in de noordnedderdüütschen Mundoorden begäng, praten/proten in Oostfreesland, praoten un küren/küürn/köiern/kuüren/küern in Westfalen. Dat Woort „snacken“ is ok in de noordhoochdüütsche Ümgangsspraak as schnacken ingahn.

Etymologie

[1] Dat Woort weer toeerst Luutmaleree un kümmt vun dat smacken Geruusch in'n Mund. Bilütten kreeg dat Woort denn de Bedüden spreken/seggen.[1] (In't Nedderlannsche bedüüdt snakken a) (na Aten) ringen, b) Lengen hebben.)

Afledd Begrepen

[1] Snackeree, Snacker, Snicksnack

Synonymen

[1] reden, küren, praten, klönen

Gegenwöör

[1] swiegen

Sinnverwandte Wöör

[1] spreken, kommunizeren

Vörkamen

[1] Bi de plattdüütschen Mottospröök as: Snack mal wedder Platt!

Översetten

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

  1. Moin Moin - Plattdeutsche Wortgeschichten, Reinhard Goltz, Quickborn-Verlag, Hamburg, 2006, Siet 79 f.
[1] Plattdüütschen Wikipedia-Artikel „snacken
[1] ndr.de Düütsch-Plattdüütsch Wöörbook „snacken
[1] Plattmakers-Wöörbook „snacken
Der neue SASS. Plattdeutsches Wörterbuch. (Taschenbuch) (Plattdeutsch-Hochdeutsch Hochdeutsch-Plattdeutsch — Plattdeutsche Rechtschreibung) Heinrich Kahl (Autor), Heinrich Thies (Autor). Edition Fehrs-Gilde, überarbeitete Auflage 2002. (ISBN 3-529-03000-7) Wachholtz Verlag Neumünster. Siet 181