tunge

Vun Wiktionary

Däänsch

Substantiv

tunge (utrum)
1. Anatomie: tunge

Deklinatschoon

Bedüden

  1. Anatomie:
  2. een System vun Eenheiten un Regeln, datt de Liddmaten vun een Spraakgemeenschop dato as Middel denen deit, datt se sik verstännigen künn
  3. (Zoologie): Solea solea (Seetung)

Etymologie

Vun Ooldnoorsch tunga, vun Proto-Germaansch *tungǭ, vun Proto-Indo-Europääsch *dn̥ǵʰwéh₂s (tongue).

Översetten

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

Spezies op Wikispecies : Solea solea