strieken

Vun Wiktionary

Oostnordseeplattdüütsch

Verb

strieken

Översetten

Bügen

Infinitiv strieken
Antall Eentall Mehrtall
Person 1. 2. 3. 1. 2. 3.
Tiet ik du he / se
dat
wi ji se
eenfache Tieden Nutiet striek strickst strickt striekt striekt striekt
verleden Tiet streek streekst streek streken streken streken
tosamensett
Tieden
Perfekt heff streken hest streken hett streken hebbt streken hebbt streken hebbt streken
Plusquamperfekt harr streken harrst streken harr streken harrn streken harrn streken harrn streken
tokamen Tiet warr strieken warrst strieken warrt strieken warrt strieken warrt strieken warrt strieken
Imperativ - striek! - - striekt! -
Partizip Nutiet strieken
Partizip
verleden Tiet
streken