hunig

Wikipedia ^nds-nl

Angelsass'sch

Substantiv

hunig (neutrum)

Mehrtall: ahn Mehrtall

hunig

Bedüden

1. een voedingsmiddel dat emaakt wort deur biejen die nectar verzamelen

Etymologie

Vun Proto-Germaansch *hunagą, vun'e öllere Proto-Germaansch *hunangą, vun Proto-Indo-Europääsch *kh₂ónks

Översetten

voedingsmiddel [ännern]

Neddersaksch: Drèents: hönnig, hunnig Grunnegs: hunneg, hunnek Oldenborgsch: Honnig Oostfreesch: Honnig (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Honnig Ravensbiarg-Lippe: Hannig Siuerlannsch: Huaneg Stellingwarfs: hunnig, hunning Twaents: honnig Veluws: hoening, hoenig Vest Recklinghusen: Hannig Westmönsterlannsch: Honnig, ok: Honning Ooldsass'sch: hanig (osx), honeg (osx), huneg (osx) Angelsass'sch: huniġ (ang) n Däänsch: honning (da) Düütsch: Honig (de) Engelsch: honey (en)

Franzöösch: miel (fr) m Freesch: Noordfreesch (Föhr): höning Kurdsch: hingiv (ku) m Nedderlandsch: honing (nl) m Portugeesch: mel (pt) m Spaansch: miel (es) f