Zum Inhalt springen

afgeven (Konjugatschoon)

Vun Wiktionary

Oldenborgsch, Oostnordseeplattdüütsch

afgeven (Konjugatschoon)
trüch na: afgeven

Bügen

Infinitiv afgeven
Antall Eentall Mehrtall
Person 1. 2. 3. 1. 2. 3.
Tiet ik du he / se
dat
wi ji se
eenfache Tieden Nutiet geev af giffst af gifft af geevt af geevt af geevt af
verleden Tiet geev af geevst af geev af geven af geven af geven af
tosamen-
sett
Tieden
Perfekt heff afgeven hest afgeven hett afgeven hebbt afgeven hebbt afgeven hebbt afgeven
Plusquam-
perfekt
harr afgeven harrst afgeven harr afgeven harrn afgeven harrn afgeven harrn afgeven
tokamen Tiet warr afgeven warrst afgeven warrt afgeven warrt afgeven warrt afgeven warrt afgeven
Imperativ - giff af - - geevt af -
Partizip Nutiet afgeven
Partizip
verleden Tiet
afgeven