anbrennen

Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch

Verb

anbrennen

Konjugatschoon vun Infinitiv
		Eentall			Mehrtall
Person		1.	2.	3.	1.	2.	3.
Tiet		ik	du	he / se dat	wi	ji	se
eenfache Tieden	Nutiet	brenn an	brennst an	brennt an	brennt an	brennt an	brennt an
	verleden Tiet	brenn an	brennst an	brenn an	brennen an	brennen an	brennen an
tosamen- sett Tieden	Perfekt	heff anbrennt	hest anbrennt	hett anbrennt	hebbt anbrennt	hebbt anbrennt	hebbt anbrennt
	Plusquam- perfekt	harr anbrennt	harrst anbrennt	harr anbrennt	harrn anbrennt	harrn anbrennt	harrn anbrennt
	tokamen Tiet	will/schall/warr anbrennen	wullt/schasst/warrst anbrennen	will/schall/warrt anbrennen	wüllt/schüllt/warrt anbrennen	wüllt/schüllt/warrt anbrennen	wüllt/schüllt/warrt anbrennen
Imperativ		-	brenn an	-	-	brennt an	-
Partizip Nutiet		anbrennen
Partizip verleden Tiet		anbrennt
Kiek ok bi: Bügen vun Verben

Varianten

• Na Sass: anbrennen

Översetten

Översetten

Düütsch: anbrennen (de)

Düütsch

Verb

anbrennen

Översetten

Översetten

Nedderdüütsch: anbrennen