ankamen

Vun Wiktionary

Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch

Verb

ankamen

Bügen

Infinitiv ankamen
Antall Eentall Mehrtall
Person 1. 2. 3. 1. 2. 3.
Tiet ik du he / se
dat
wi ji se
eenfache Tieden Nutiet kaam an kummst an kummt an kaamt an kaamt an kaamt an
verleden Tiet keem an keemst an keem an kemen an kemen an kemen an
tosamen-
sett
Tieden
Perfekt bün ankamen büst ankamen is ankamen sünd ankamen sünd ankamen sünd ankamen
Plusquam-
perfekt
weer ankamen weerst ankamen weer ankamen weren ankamen weren ankamen weren ankamen
tokamen Tiet warr ankamen warrst ankamen warrt ankamen warrt ankamen warrt ankamen warrt ankamen
Imperativ - kumm - - kaamt -
Partizip Nutiet ankamen
Partizip
verleden Tiet
ankamen


Varianten (bewark varianten)

  • Düütschland/Däänmark
  • Nedderlannen

Översetten