schwellen

Düütsch

Verb

schwellen

Etymologie

Van Middelhoogdüütsch swellen, van Ooldhoogdüütsch swellan, van Proto-Germaansch *swellaną.

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch: Mönsterlannsch: swöllen Oostnordseeplattdüütsch: swillen Middelnedderdüütsch: swillen (gml), swellen (gml) Ooldsass'sch: swellan (osx) Angelsass'sch: swellan (ang) Däänsch: svulme (da) Düütsch: schwellen (de), anschwellen (de) Middelhoogdüütsch: swellen (gmh) Ooldhoogdüütsch: swellan (goh) Engelsch: swell (en) Middelengelsch: swellen (enm)

Franzöösch: gonfler (fr), enfler (fr) Freesch: Noordfreesch (Föhr): tünj Saterfreesch: swälle (stq) Ooldfreesch: swella (ofs) Nedderlandsch: zwellen (nl) Middelnedderlandsch: swellen (dum) Ooldnoorsch: svella (non) Portugeesch: inchar (pt) Spaansch: TEXT (es) Sweedsch: svälla (sv)