Vullmacht

Vun Wiktionary


Oldenborgsch, Oostfreesch, Oostnordseeplattdüütsch

Substantiv

1Vullmacht (femininum)
Mehrtall: Vullmachten

Deklinatschoon

Bedüden

  1. Recht: Dat Recht, in'n Naam vun en annern för de annern Rechtsaken to maken, ton Bispeel een Verdraag mit een Drüdden för de, de de Vullmacht (kiek: 2Vullmacht) verdreden deit, to maken, wo de, de de Vullmacht geven hett un de Drüdde all Rechten un Plichten ut de Verdrag heff.
  2. Recht: Oorkunn, in de dat Recht unner 1) schrieven steit

Översetten


Substantiv

2Vullmacht

MEHRTALL ANGEVEN, sünst TEXT oder -

Geslecht: (masculinum un femininum)

Deklinatschoon

Bedüden

  1. Recht: De Persoon, de een Vullmacht (kiek: 1Vullmacht) hett.

Översetten