blome

Middelnedderdüütsch

Substantiv

blome (femininum)

Mehrtall: Blomen

Diminutiv: blomeken

Etymologie

Van Ooldsass'sch blōmo, van Proto-Germaansch *blōmô.

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch: Mönsterlannsch: Blome Oldenborgsch: Bloom Oostfreesch: Bloom (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Bloom Plautdietsch: Bloom (pdt), Bloome (pdt) Vest Recklinghusen: Blaume Middelnedderdüütsch: blome (gml) Ooldsass'sch: blōmo m Däänsch: blomst (da) Düütsch: Blume (de) Middelhoogdüütsch: bluome (gmh) m+f Ooldhoogdüütsch: bluomo (goh) m (8. Jh.), bluoma (goh) f (9. Jh.) Engelsch: flower (en), bloom (en)

Franzöösch: fleur (fr) Freesch: Noordfreesch (Föhr): ruus Ooldfreesch: blōma Nedderlandsch: bloem (nl) Middelnedderlandsch: bloeme (dum), blomme (dum) Ooldnoorsch: blómi (non) m, blóm (non) n Portugeesch: flor (pt) Spaansch: flor (es) Sweedsch: blomma (sv)