sten

Däänsch

Substantiv

sten (utrum)

Deklinatschoon

Deklinatschoon vun sten

	Eentall		Mehrtall
utrum	unbestimmt	bestimmt	unbestimmt	bestimmt
Nominativ	sten	stenen	sten	stenene
Genitiv	stens	stenens	stens	stenenes

Översetten

Översetten [ännern]

Kurdsch: kevir (ku) m Neddersaksch: Oldenborgsch: Steen Oostfreesch: Steen (nds) Oostnordseeplattdüütsch: Steen Plautdietsch: Steen (nds) Vest Recklinghusen: Steen Angelsass'sch: stān (ang) Däänsch: sten (da) Düütsch: Stein (de) Engelsch: stone (en)

Esperanto: ŝtono (eo) Finnsch: kivi (fi) Franzöösch: pierre (fr) Nedderlandsch: steen (nl) Norweegsch: stein (no) Portugeesch: pedra (pt) Spaansch: piedra (es) Volapüüksch: ston (vo)