tand

Däänsch

Substantiv

tand (utrum)

tand

Bedüden

1. (Anatomie), (Medsien):

Afledd Begrepen

• tandbørste
• tandlæge
• tandpine

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch: Vest Recklinghusen: Tant Däänsch: tand (da) Düütsch: Zahn (de) Engelsch: tooth (en)

Franzöösch: dent (fr) Freesch: Noordfreesch (Föhr): tus Nedderlandsch: tand (nl) Portugeesch: dente (pt) Spaansch: diente (es)

Nedderlandsch

Substantiv

tand (masculinum)

tand

Bedüden

1. (Anatomie), (Medsien):

Afledd Begrepen

• tandarts
• tandenborstel
• tandpijn

Översetten

Översetten [ännern]

Neddersaksch: Vest Recklinghusen: Tant Däänsch: tand (da) Düütsch: Zahn (de) Engelsch: tooth (en)

Franzöösch: dent (fr) Freesch: Noordfreesch (Föhr): tus Nedderlandsch: tand (nl) Portugeesch: dente (pt) Spaansch: diente (es)