bow

Engelsch

Substantiv

bow

Mehrtall: bows

3) bow

Bedüden

1. Sport, Jagd, Militär: Schöötwapen för Pfeilen

Etymologie

Vun Middelengelsch bowe, vun Angelsass'sch boga, vun Proto-Germaansch *bugô. Verwandt mit Westfreesch boge, Nedderlandsch boog, Düütsch Bogen, Däänsch bue, Sweedsch båge.

Översetten

Wapen [ännern]

Neddersaksch: Oldenborgsch: Bagen Oostfreesch: Bagen (frs) Oostnordseeplattdüütsch: Bagen Angelsass'sch: boga (ang) Däänsch: bue (da) Düütsch: Bogen (de) Engelsch: bow (en)

Kurdsch: kevan (ku) m Franzöösch: arc (fr) Iersch: bogha (ga) Ooldiersch: boga (sga) Nedderlandsch: boog (nl) Ooldnoorsch: bogi (non) Portugeesch: arco (pt) Spaansch: arco (es)