Knochen

Düütsch

Substantiv

Knochen (masculinum)

Knochen

Bedüden

1. (Anatomie), (Medsien): een Deel vun ’t Skelett

Översetten

Deel vun ’t Skelett [ännern]

Neddersakssch: Oostnordseeplattdüütsch: Knaak Vest Recklinghusen: Butt, Knocken Däänsch: knogle (da), ben (da) Düütsch: Knochen (de) Engelsch: bone (en)

Franzöösch: os (fr) Nedderlandsch: bot (nl) Portugeesch: osso (pt) Spaansch: hueso (es)