Swutsch

Oostnordseeplattdüütsch

Substantiv

Swutsch (masculinum un femininum)

Mehrtall: Swutschen

Deklinatschoon: Nom.Sg. de Swutsch, Gen.Sg. vun den Swutsch / vun de Swutsch, Obj.Sg. den Swutsch / de Swutsch; Pl. de Swutschen

Utspraak

IPA^(key): [svʊt͡ʃ], Plural: IPA^(key): [svʊt͡ʃn̩]

Sülventrennen

Swutsch, Plural: Swutsch·en

Varianten

• Na Sass: Swutsch

Bedüden

[1] en liederlichen Ünnernehmen, en Kniepentour

Bispellen

[1] Gestern weer dat aver wedder en bannig harten Swutsch ween.

Henwies to'n Bruuk

[1] Dat Woort warrt egentlich jümmers blots in'n Eentall bruukt.

Utdrücken

[1] op den Swutsch gahn

Synonymen

[1] Kniepentour

Sinnverwandte Wöör

[1] swutschen

Översetten

Översetten

Düütsch: [1] TEXT (de); [2] Swutsch (de) (noorddt.)

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

[1] Plattdüütschen Wikipedia-Artikel „Swutsch“

[1] ndr.de Düütsch-Plattdüütsch Wöörbook „Swutsch“

[1] Plattmakers-Wöörbook „Swutsch“

Der neue SASS. Plattdeutsches Wörterbuch. (Taschenbuch) (Plattdeutsch-Hochdeutsch Hochdeutsch-Plattdeutsch — Plattdeutsche Rechtschreibung)

Heinrich Kahl (Autor), Heinrich Thies (Autor). Edition Fehrs-Gilde, überarbeitete Auflage 2002. (ISBN 3-529-03000-7)

Wachholtz Verlag Neumünster. Siet 200