bôm

Vun Wiktionary

Middelnedderdüütsch

Substantiv

bôm (masculinum)
Mehrtall: bôme

Bedüden

  1. Plant:
    • Wen den boem vmweihet de wyndt, ein yderman syn holting vyndt
  2. Slagbaum
  3. Lechterbaum
  4. Saddelbaum
  5. Kadi nao lübschen Rächt

Etymologie

Vun Ooldsass'sch bôm, vun Proto-Germaansch *baumaz.

Nakamen

  • Oldenborgsch: Boom
  • Oostfreesch: Boom
  • Oostnordseeplattdüütsch: Boom
  • Däänsch: bom (Boom (Seilschipp))
  • Finnsch: puomi (Boom (Seilschipp))
  • Norweegsch: bom (Boom (Seilschipp))

Översetten


Ooldsass'sch

Substantiv

bôm (masculinum)

Etymologie

Vun Proto-Germaansch *baumaz.

Nakamen

  • Middelplattdüütsch: bôm[1]
    • Oldenborgsch: Boom
    • Oostfreesch: Boom
    • Oostnordseeplattdüütsch: Boom
    • Däänsch: bom (Boom (Seilschipp))
    • Finnsch: puomi (Boom (Seilschipp))
    • Norweegsch: bom (Boom (Seilschipp))


Hyponym (Ünnerbegreep)

Afledd Begrepen

Översetten

? Referenzen un wiederföhren Informatschonen

  1. Schiller, Dr. Karl und Lübben, Dr. August, Mittelniederdeutsches Wörterbuch, I. Band A-E, Bremen 1875, 382; im Internet: http://www.rzuser.uni-heidelberg.de/~cd2/drw/F4/schill1/g382-383.htm