head

Vun Wiktionary

Engelsch

Substantiv

head
Mehrtall: heads

Bedüden

  1. Büöwerst Deel van de mensklik Liew

Etymologie

Van Middelengelsch hed, heed, heved, heaved, van Angelsass'sch hēafod (Kop; top; source, origin; chief, leader; capital), van Proto-Germaansch *haubudą (Kop), van Proto-Indo-Europääsch *kauput-, *káput (Kop), een Variante van *kapōlo (Kop, bowl). Vöwant met Schottsch heid, hede, hevid, heved (Kop), Angelsass'sch hafola (Kop), Noordfreesch hood (Kop), Nedderlandsch hoofd (Kop), Düütsch Haupt (Kop), Sweedsch huvud (Kop), Ieslandsch höfuð (Kop), Latiensch caput (Kop), Sanskrit कपाल (kapāla, Dassel), Hindi कपाल (kapāl, Dassel), un (through borrowing from Sanskrit).

Översetten